مثلا فرض کنید به دلیل ناتوانی در خلاصه نویسی و یادداشت برداری نتوانسته ایم برای امتحانات دانشگاه که در پیش داریم به خوبی آماده شویم و در یکی دو امتحان مردود شویم. صرف نظر از اینکه دوباره چه میزان از زمان خود را باید به گذراندن آن درس اختصاص دهیم و بهم ریختن برنامه زندگیمان، حس بدی که از مردود شدن به ما دست می دهد بسیار ناراحت کننده است. حالا همه این موارد را کنار مبلغی بگذارید که شما می بایست برای دوباره گذراندن آن درس بپردازید! این یعنی قوز بالای قوز.

 یا اینکه فکر کنید نوشتن خلاصه های طولانی و یادداشت های مفصل چه میزان از وقت و انرژی شما را هدر می دهد. وقت و انرژی که شما می‌توانید آن را صرف مرور چند باره مطالب کنید و یا اینکه مطالب جدیدی چه در حوزه تحصیلی و چه برای افزایش اطلاعات عمومی مطالعه کند و یاد بگیرید. زمان گران‍بهاترین دارایی ماست چرا که با هیچ چیزی قابل جایگزینی نیست، پس باید در زمان و انرژی خود تا حد ممکن صرفه‌جویی کنیم.

فراموش نکنید که شما این دوره را مستقیما از فردی یاد میگیرید که خود شاگرد مخترع این شیوه یادداشت برداری است، پس قطعا سه هیچ از سایر افراد جلو هستید!